Volksgazet en Vooruit waren, respectievelijk voor Antwerpen en Gent, het socialistisch dagblad tijdens de, voornamelijk, 20ste eeuw. De dagbladen brachten het belangrijkste nieuws van de dag. Zo verschenen er zowel nationale als lokale gebeurtenissen, maar socialistische propaganda is nooit veraf. De glasplaten uit deze collecties zijn grotendeels van na WO II en dus geven deze persbeelden een heel mooi tijdsbeeld van de jaren 50-60. Zo spreken bepaalde beelden boekdelen, zoals deze van optochten en betogingen. Heel vaak echter zijn het de gewone mensen die in beeld komen, vastgelegd in het dagelijkse leven van weleer. Een leuk reeksje zijn de advertenties van de krant Vooruit met aankondigingen voor feestelijkheden, lopende theaterstukken of modeartikelen in solden.
Volksgazet en Vooruit waren, respectievelijk voor Antwerpen en Gent, het socialistisch dagblad tijdens de, voornamelijk, 20ste eeuw. De dagbladen brachten het belangrijkste nieuws van de dag. Zo verschenen er zowel nationale als lokale gebeurtenissen, maar socialistische propaganda is nooit veraf. De glasplaten uit deze collecties zijn grotendeels van na WO II en dus geven deze persbeelden een heel mooi tijdsbeeld van de jaren 50-60. Zo spreken bepaalde beelden boekdelen, zoals deze van optochten en betogingen. Heel vaak echter zijn het de gewone mensen die in beeld komen, vastgelegd in het dagelijkse leven van weleer. Een leuk reeksje zijn de advertenties van de krant Vooruit met aankondigingen voor feestelijkheden, lopende theaterstukken of modeartikelen in solden.
Het bijzonder rijke archief van Camille Huysmans documenteert niet alleen het socialistisch verleden van België (hij was onder meer burgemeester van Antwerpen), maar het is ook een weerslag van zijn internationale politieke carrière. Zo kwam hij op heel wat verschillende plaatsen. Deze bezoeken leverden, althans voor Georgië, een prachtige reeks glasplaten op die recht uit een reisgids zouden kunnen komen. Het is dan wel het Georgië van 100 jaar geleden dat we te zien krijgen, we kunnen niet anders dan onder de indruk zijn van de natuur en omgeving vastgelegd op de beelden.
Dit is de 1ste lantaarnplaat uit een reeks van 19 glasdia’s (8,5 x 10 cm) met zwart-wittekeningen die illustreren hoe fosforstekjes en scheikundige stekjes werden gemaakt in de negentiende eeuw in Frankrijk. De reeks (‘série 98’) werd vervaardigd in Parijs door Arthur Radiguet (1850-1905) en Georges Massiot (1875-1962), die in 1899 het ‘Maison Molteni’ overnamen. De afbeeldingen komen uit volume III van ‘Merveilles de l’industrie’ (1873-1877) van Louis Figuier.
Oven voor het verbranden van de beenderen.
Dit is de 9de lantaarnplaat uit een reeks van 15 glasdia’s (8,5 x 10 cm) met zwart-witfoto’s die illustreren hoe cellulosepapier werd vervaardigd aan het begin van de twintigste eeuw in Duitsland. Op de voorzijde staat een rond, gekarteld etiket met het handgeschreven cijfer ‘9.’ en twee langwerpige etiketten met ‘SEESTERN-LICHTBILDER / E. A. SEEMANN LEIPZIG / Serie 8 / N° 9’ en ‘Zellulose-Papierfabrikation. / Das Sortiren der Holzstücke.’ De lantaarnplaat bestaat uit een dubbele glasplaat samengehouden door zwarte papieren kleefband. Ze behoorde ca. 1929 tot de uitleenbare collectie van het Stedelijk Schoolmuseum Antwerpen.
Sorteren van de stukken hout.
Dit is de 7de lantaarnplaat uit een reeks van 36 glasdia’s (8,5 x 8,5 cm) met zwart-witillustraties bij het verhaal van Reinaert de vos, dat een rijke Europese geschiedenis kent. De oudste Middelnederlandse versie van dit satirische epos met antropomorfe dieren is ‘Van den vos Reynaerde’, dat in de tweede helft van de 13de eeuw ter schrift is gesteld door ‘Willem die Madocke maecte’. De gravures in deze serie zijn oorspronkelijk gemaakt door Wilhelm von Kaulbach (1805-1874) bij een Duitstalige versie van het epos in 1857, namelijk Goethes ‘Reineke Fuchs’ en bevatten vele extra satirische elementen.
Op de voorzijde kleeft een langwerpig etiket met de potloodnotering ‘DCA 7’, een tweede langwerpig etiket waarop ‘Lichtbeelden Vereeniging, Amsterdam.’ staat gedrukt en een rond etiket met het handgeschreven nummer ‘7.’ De lantaarnplaat bestaat uit een dubbele glasplaat samengehouden door zwarte papieren kleefband. Ze behoorde ca. 1934 tot de uitleenbare collectie van het Stedelijk Schoolmuseum Antwerpen.
In deze scène heeft Reinaert Bruin getoond hoe aan honing te geraken; dit is een valstrik: Bruin komt vast te zitten met zijn voorpoten in de boomstam (een stronk die hem lijkt uit te lachen) en Reinaert wijst naar de groep mensen die enigszins weifelend aan komen gelopen om de beer te lijf te gaan met al wat ze konden vinden: een knuppel, een hooivork, een bijl en de man met de laarzenknecht onder zijn buikband heeft een zware steen vast. Rechts onderaan staan de letters 'VK' (Von Kaulbach).
Dit is de 40ste lantaarnplaat uit een reeks van 47 glasdia’s (8,5 x 10 cm) met kleurenillustraties bij de fabels van Jean de La Fontaine (1621-1695). Per fabeltje is er telkens 1 dia. De producent van de reeks is Maison de la Bonne Presse uit Parijs en de artiest is Achille Lemot (1846-1909), die in dienst was van Maison de la Bonne Presse als illustrator van 1884 tot aan zijn dood.
De collectie Lateur is een bijzonder gevarieerde collectie met sprekende beelden van het begin van de vorige eeuw. Het geheel is een samenraapsel van heel wat afzonderlijke reeksjes die gemaakt zijn in de huiselijke sfeer waardoor het vaak beelden zijn van families en vriendengroepen. Daarbij gaat het niet alleen over geposeerde portretten, maar ook spontane foto’s in de tuin, aan de zee of andere uitstappen. Ze geven een intieme kijk in het leven van anonieme mensen, maar toch lijk je plots heel dicht te staan bij deze families en vrienden. De gewone mens in zijn alledaagse bestaan.
Volksgazet en Vooruit waren, respectievelijk voor Antwerpen en Gent, het socialistisch dagblad tijdens de, voornamelijk, 20ste eeuw. De dagbladen brachten het belangrijkste nieuws van de dag. Zo verschenen er zowel nationale als lokale gebeurtenissen, maar socialistische propaganda is nooit veraf. De glasplaten uit deze collecties zijn grotendeels van na WO II en dus geven deze persbeelden een heel mooi tijdsbeeld van de jaren 50-60. Zo spreken bepaalde beelden boekdelen, zoals deze van optochten en betogingen. Heel vaak echter zijn het de gewone mensen die in beeld komen, vastgelegd in het dagelijkse leven van weleer. Een leuk reeksje zijn de advertenties van de krant Vooruit met aankondigingen voor feestelijkheden, lopende theaterstukken of modeartikelen in solden.
Volksgazet en Vooruit waren, respectievelijk voor Antwerpen en Gent, het socialistisch dagblad voornamelijk tijdens de 20ste eeuw. De dagbladen brachten het belangrijkste nieuws van de dag. Zo verschenen er zowel nationale als lokale gebeurtenissen, maar socialistische propaganda is nooit veraf. De glasplaten uit deze collecties zijn grotendeels van na WO II en dus geven deze persbeelden een heel mooi tijdsbeeld van de jaren 50 en 60. Zo spreken bepaalde beelden boekdelen ,zoals deze van optochten en betogingen. Heel vaak echter zijn het de gewone mensen die in beeld komen, vastgelegd in het dagelijkse leven van weleer. Een leuk reeksje zijn de advertenties van de krant Vooruit met aankondigingen voor feestelijkheden, lopende theaterstukken of modeartikelen in solden.