Tijdens de registratie en verpakking van de glasplaatjes in de collectie van Cultureel Erfgoed Annuntiaten Heverlee werd ontdekt dat een aanzienlijk aantal gesigneerd waren door E. Stalpaert. Eugène Stalpaert (1869-1920), een priester geboren in Grobbendonk, was rond de eeuwwisseling actief als amateurfotograafen won op een tentoonstelling in 1896 in Leuven een eerste prijs met zijn foto’s. Hij studeerde aan het Belgisch College in Rome en behaalde het diploma van doctor in de Wijsbegeerte.
Na zijn wijding werd hij leraar aan het nieuw opgerichte Sint-Pieterscollege in Leuven, door het boek van Piot, als de muren konden spreken, over het 100-jarig bestaan van het Sint-Pieterscollege weten we dat hij daar van 1891 tot 1902 lesgaf. In 1902 werd hij onderpastoor in Sint-Joost-ten-Node en nadien pastoor in Elsene. Stalpaert diende tijdens de Eerste Wereldoorlog aan het front en werd hiervoor na de oorlog onderscheiden. Enkele dagen voor zijn overlijden in 1920 ontving hij voor zijn patriottisch gedrag een officiële Belgische onderscheiding.
Had hij als pastoor in Brussel geen tijd meer voor de fotografie? Zijn fotografische activiteiten lijken vooral uit zijn studietijd en periode als leraar te stammen. Op zijn drieëntwintigste werdhij lid van de Association belge de Photographie. Hiervan was hij lid tot zijn zevenendertigste.
Stalpaert trok ook rond in het België van het begin van de twintigste eeuw. Hij fotografeerdezowel pittoreske hoekjes en stadszichten, mensen aan het werk in de landbouw, de steenbakkerij van Rumst (Leuven, Antwerpen, Luik ...) als toeristische opnames van bv. een rondreis in Italië..
Bronvermelding: Eugène Stalpaert, Sortie d'un asile à Liège, Cultureel Erfgoed Annuntiaten Heverlee, Publiek domein