De 'Dodecachordon' van de Zwitserse muziektheoreticus Henricus Glareanus (1488-1563) is één van de belangrijkste muziektractaten uit de renaisscance. Deze 'Antwerpse Dodecachordon' is uniek omdat de auteur op dit werkexemplaar talloze annotaties en correcties heeft genoteerd. Bovendien is de provenance of herkomst van dit exemplaar traceerbaar.
Dit exemplaar van de Dodecachordon van de Zwitserse muziektheoreticus Henricus Glareanus is volstrekt uniek vanwege de talrijke eigenhandige annotaties, aanvullingen en correcties van de auteur. Vermits deze notities alleen in dit exemplaar voorkomen, zijn ze van cruciaal belang voor de studie van de evoluerende inzichten en theorieën van Glareanus, een van de belangrijkste muziektheoretici uit de renaissance (schakelfunctie). Deze ‘Antwerpse Dodecachordon’ heeft een bijzondere provenance: het was Glareanus’ eigen werkexemplaar en werd samen met zijn privébibliotheek verkocht aan de Augsburgse kanunnik Johann Egolph von Knöringen (1537-75). Daarvan getuigt een bijzonder fraai, paginagroot ex-libris. Later verhuisde de bibliotheek naar Ingolstadt (1573), Landshut (1800) en uiteindelijk naar de universiteitsbibliotheek in München. Dit bijzondere, gave exemplaar werd in 1879 gekocht door de Vlaamse componist, musicoloog en collectioneur Léon de Burbure de Wesembeek (1812-1889) en kwam na diens dood in de Antwerpse conservatoriumbibliotheek terecht. Dit belangwekkende muziektraktaat bevat ook composities van, onder anderen, Pierre de la Rue, Jacobus Obrecht en Hayne van Ghizeghem.
Bronvermelding: Henricus Glareanus, 1547, Dodecachordon, Koninklijk Conservatorium Antwerpen, Publiek domein